Pregled razvoja Profesionalnog vetrogastva u Jagodini
Mnogi misle da razvoj protivpožarne zaštite odnosno vatrogastva u Jagodini, počinje
posle II svetskog rata. Zaista je prava organizacija,
dobrovoljni rad, osnivanje vatrogasnih saveza i dobrovoljnih
vatrogasnih društava, tada dobio na dinamici i stalno
je rastao, ali da se o protivpožarnoj zaštiti u ovom
gradu vodilo računa i mnogo ranije, govore nam dokumenti.
Jagodina je u svojoj istoriji više puta gorela, u ratovima
čak i spaljivana do temelja. Nekad su to činili neprijatelji
a nekad i sami građani (godine 1809. pri nadiranju vojske dolinom Morave, Srbi sami spalili Jagodinu
da je ne bi predali Turcima u ruke).
Pored nekoliko dobrovoljnih vatrogasnih organizacija, koje se osnivaju odmah
posle II svetskog rata, u sada već društvenim preduzećima
(Jagodinska pivara, Juhor, Fabrika kablova...) od strane
sekretarijata za unutrašnje poslove 1950. godine formira
se profesionalna gradska vatrogasna jedinica i nosi
naziv - Vatrogasna narodna milicija.
Ova prva gradska profesionalna jedinica, od 01.04.1954. godine biva organizaciono
vezana za Skupštinu opštine Svetozarevo u svojstvu
vatrogasnog odeljenja, a zatim opet kao organ uprave
pri SUP Svetozarevo. U skladu sa novim zakonom, formiranjem Samoupravne
interesne zajednice 30. Juna 1978. godine za protivpožarnu
zaštitu opštine Svetozarevo (SIZ za
PPZ), profesionalna gradska vatrogasna jedinica i zvanično
prelazi pod njenu nadležnost od 01. Avgusta 1978. godine
kao radna jedinica za poslove protivpožarne zaštite.
Ovako organizovana profesionalna služba, beleži i nekoliko značajnih događaja, kao
što je opštinsko pa regionalno vatrogasno takmičanje
1978. godine, a aktivnosti u tom pravcu su dovele i
do organizovanja X Republičkog vatrogasnog takmičanja
u gradu, 18.06.1983. godine.
Od Marta meseca 1983. godine profesionalna jedinica se vraća u sastav državnih organa,
odnosno po novom zakonu sve profesionalne jedinice
se vraćaju u sastav sekretarijata unutrašnjih poslova.
I danas je profesionalna jedinica u sastavu MUP Republike
Srbije.
U ovom periodu značajna događanja su preseljenje vatrogasne jedinice iz zgrade
SUP u kojoj ja imala jako loše uslove, u novu zgradu
na novoj lokaciji i to u jesen 1986. godine. Nažalost
vatrogasna oprema i tehnika je zastarela i u lošem
stanu. Samo zahvaljujući naporima samih vatrogasaca
ona je u funkciji i obavlja svoju namenu. Nova zgrada
vatrogasnog doma, nažalost, jako dobro zamišljena i
projektovana nije doživela svoj puni sjaj. Ostala je
bez spratnih prostorija i još važnije bez vatrogasnog
tornja. Vatrogasci se preseljavaju u garažni prostor,
smeštaju se u najveću prostoriju, koja je danas glani
magacin. Narednih godina se s mukom i dalje radi na
izgradnji doma, zidaju kancelarije, dežurne prostorije
i spavaona, a vatrogasci se u taj deo preseljavaju
tek u jesen 1990. godine. Takav smeštaj je i danas.
Dolaskom novog komandira od 01.03.1988. godine, i zahavljujući sredstvima opštinskog vatrogasnog
saveza uspeva da u narednom periodu nabavi čak dva
nova vozila (navalni kamion i autocisternu).
Tokom 2003. godine, opet od sredstava vatrogasnog saveza, dograđuje se odnosno
proširuje dnevni boravak na zgradi doma, što je bilo
preko potrebno jer se sastav jedinice većao kako bi
mogao da odgovori svim postavljenim zadacima: Požarima,
Eksplozijama, tehničkim intervencijama sa opasnim materjalima
i u saobraćaju, intervencija tokom poplava, dežurstva,
uviđaji itd.
Profesionalna vatrogasna jedinica (po svom osnivanju 1950. godine) je prvo bila
smeštena u zgradi Auto moto društva, preko puta konaka
Hajduk Veljka, a dans zgrada suda. Preseljene u novu
zgradu SUP je 1959. godine gde vatrogasci dobijaju
samo dve prostorije i četri garaže. Iznad tog dela
zgrade se uzdiže vatrogasni toranj.
Sa vremenom se shvata da ovo nije trajno rešenje, i još od 1979. godine se radi
na ideji o izgradnji novog objekta za smeštaj profesionalne
vatrogasne jedinice, gde bi se dobile prostorije i
za smeštaj vatrogasnog saveza i dobrovoljnog vatrogasnog
društva. Formiranjem SIZ za protivpožarnu zaštitu (1978.
godine) stiču se uslovi za odvajanje sredstava za ovu
namenu. Tako se početkom 80 - tih godina prošlog veka
kreće u realizaciju ovog projekta. Od idejnog rešenja,
preko placa koji je obetbedila opština do izgradnje
samog objekta. Po idejnom arhitektonskom rešenju, ovaj
Vatrogasni dom je trebao biti jedan od najmodernijih
i najlepših koji je u to vreme postojao u državi.
Vatrogasni dom podignut je u dve etape: prvo su napravljene garaže i magacini
1986 a tek 1990 završene dežurne prostorije i kancelarije.
